
Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego flaga Hiszpanii wygląda tak, jak wygląda? Nie, nie jest to przypadkowy zestaw kolorów wyciągnięty z szuflady króla Karola III. To symbol, który skrywa w sobie historię pełną królewskich dekretów i… odrobiny buntu przeciwko nudzie flagowych standardów. Ale po kolei.
Od pionowych pasków do królewskiego dekretu
Wszystko zaczęło się w czasach, kiedy Europa była pełna królestw z ambicjami i flag z ogromną ilością heraldycznych symboli, które bardziej przypominały zbroje rycerskie niż prosty kawałek materiału. Pierwsza flaga Królestwa Kastylii i Leonu (XV wiek) była dość… tradycyjna. Trzy pionowe pasy: czerwony, biały i czarny. Prosto i bez polotu. Dopiero w 1785 roku król Karol III postanowił coś zmienić. Powód? Bardziej praktyczny niż patriotyczny – z daleka hiszpańska flaga myliła się z innymi europejskimi banderami. Karol nakazał więc wprowadzić trzy poziome pasy: czerwony, żółty i czerwony, z żółtym dwa razy szerszym niż czerwone. Co ciekawe, na tej „pasiastej” fladze znalazło się także miejsce na herb Królestwa Hiszpanii, symbol władzy królewskiej.

Symbolika kolorów: corrida, piasek i krew?
Oficjalna wersja nie mówi wiele o znaczeniu kolorów. Ale Hiszpanie, jak to oni, mają swoje teorie. Żółty to piasek areny do corridy, a czerwony to krew torreadora (albo byka, w zależności od wyniku). To romantyczne wyjaśnienie, choć historycy przypominają, że kolory te pochodzą raczej z herbu Królestwa Aragonii.
Flaga w czasach zamętu
Hiszpańska flaga nie miała łatwego życia. W czasie Drugiej Republiki (1931–1939) zmieniono ją na trójkolorową wersję z fioletowym paskiem. Powrót do tradycyjnej Rojigualdy (bo tak Hiszpanie nazywają swoją flagę) nastąpił dopiero po wojnie domowej. Współczesna wersja flagi, zatwierdzona w 1981 roku, uwzględnia herb Hiszpanii, który sam w sobie jest miniaturową encyklopedią historii kraju: znajdziemy tam herby Królestw Kastylii, Leonu, Aragonii, Nawarry i Granady, a także Słupy Herkulesa i koronę Burbonów.
Dzień Flagi: czas na fiestę?
Hiszpanie nie potrzebują specjalnej okazji do świętowania, ale Dzień Flagi Narodowej (hiszp. Día de la Bandera Nacional) obchodzony 12 listopada jest jednym z tych dni, kiedy ulice zapełniają się czerwono-żółtymi barwami. To czas na fiesty, patriotyczne przemówienia i dumne noszenie flagi w każdej postaci. Nie można też zapomnieć o jednym z najważniejszych „zastosowań” hiszpańskiej flagi – meczach piłki nożnej. Wtedy flaga staje się symbolem narodowej euforii, a czasem także pretekstem do spontanicznych uścisków w barach.
Flaga bez herbu? Czemu nie!
Ciekawostką jest, że zgodnie z hiszpańskim prawem flaga może występować zarówno z herbem, jak i bez niego. Wszystko zależy od okazji i kontekstu, choć ta z herbem jest bardziej oficjalna.
Autorka artykułu: Paulina Eryka Masa
Źródła:
1. Fotografia ilustrująca artykuł: www.slon.pics [na:] freepik.com.
2. Flaga Hiszpanii – historia jej powstania i znaczenie [na:] teco.pl (dostęp: 30.12.2024).
3. Flaga Hiszpanii [na:] flagi-i-hymny.pl (dostęp: 30.12.2024).
4. Alvaro, J., 2024, Flaga Hiszpanii – Co oznaczają jej kolory? Jak ją narysować i gdzie kupić? [na:] hispanico.pl (dostęp: 30.12.2024).
5. Bandera de España [na:] wikipedia.org (dostęp: 30.12.2024).
