To, co “nie ma ani nóg ani głowy” (hiszp. no tiene ni pies ni cabeza), jest niespójne i nie ma żadnego sensu.
W dziele filozoficznym Fajdros Platona, autor rozprawia na temat warunków, które muszą zostać spełnione, żeby mowa mogła być uznana za piękną. W rozmowie bierze udział tytułowy Fajdros oraz mistrz Platona, Sokrates, który o sztuce pięknego przemawiania mówi następująco: Ale ci to będzie jasne, że każda mowa, tak jak zwierzę, musi się jakoś trzymać kupy, musi stanowić jakieś ciało indywidualne; nie może być bez głowy i bez nóg, ale powinna mieć tułów i kończyny dobrane do siebie i z góry określone całością.
To porównanie dobrej mowy do zwierzęcia sprawia, że coś co nie posiada ani głowy ani stóp, zgodnie z opinią Sokratesa, jest nie tylko nieestetyczne ale również pozbawione logiki.
Źródło: Platon, Fajdros [w:] Dialogi, Platon (tłum. W. Witwicki), t. 2, Wydawnictwo Antyk, Kęty, 2005, wers 359.