Wyprowadzać język na spacer (hiszp. sacar la lengua a paseo/pasear) znaczy wygadać się czyli powiedzieć coś, co miało pozostać tajemnicą. Mówimy tak o osobach, które nie potrafią trzymać języka za zębami.
Samo sacar la lengua to ‘wyciągać język’ czyli pokazywać komuś język w celu drwienia z niego, okazania mu lekceważenia. W starożytnej Grecji wyciągnięcie języka oznaczało wyzwanie do walki, dla Galów było oznaką drwiny, a Rzymianie uważali to za sygnał o konotacjach silnie seksualnych.
Mimo że w kulturze krajów hispanojęzycznych mówi się raczej całkiem sporo, niedyskrecja lub paplanie głupot doczekały się wielu wyrażeń. Stąd chociażby powiedzenie en boca cerrada no entran moscas czyli ‘do zamkniętej buzi muchy nie wlecą’, co sugeruje, że lepiej jest milczeć niż gadać głupoty.
Osobę, która mówi zbyt wiele można uciszyć słowami calladito te ves más bonito (dosłownie: jak milczysz ładniej wyglądasz). Wyrażenie to, dziś używane coraz częściej wobec obu płci, dawniej było wypowiadane raczej przez matki do córek, jako pouczenie, że kobieta cnotliwa to taka, która nie mówi zbyt wiele.
Źródła:
1. Buitrago A., Diccionario de dichos y frases hechas, 2007 (pod hasłem “sacar la lengua a paseo”) [na:] academia.edu (dostęp: 29.09.2020).
2. Saca la lengua, 2015 [na:] acuaformacion.es (dostęp: 29.09.2020).
3. Rodríguez D., Calladita te ves más bonita, 2017 [na:] syntaxisinfo.com (dostęp: 29.09.2020).