Hiszpanie widzą życie w kolorze róży (hiszp. ver la vida de color rosa) a Polacy i Anglicy patrzą przez „różowe okulary” (ang. rose-colored glasses), choć może zamiast mówić „różowe”, co sugeruje kolor, powinniśmy mówić o okularach różanych, w odniesieniu do kwiatu.
Większość teorii na temat pochodzenia tego idiomu skupia się raczej na różach a nie na kolorze różowym. Jedna z takich teorii nawiązuje do czasów wiktoriańskich i mody na malowanie róż i dekorowanie pokoi takim ornamentem oraz zakładanie różanych ogrodów. Władcy i dworzanie przebywający w takich bogato udekorowanych wnętrzach rzadko kiedy mieli świadomość tego, jak wyglądają problemy zewnętrznego świata, więc można powiedzieć, że nosili “różane okulary” przez większość życia.
Inna teoria odnosi się do rysowników map, którzy z ogromną precyzją musieli skupiać się na detalach, potrzebowali więc specjalnych szkieł korekcyjnych. Takie okulary musiały być perfekcyjnie czyste i podobno do ich mycia i zabezpieczania przed nowymi zanieczyszczeniami używano płatków różanych. Takie płatki z czasem zaczynały zostawiać na okularach różowe plamy, a patrzenie przez takie „różowe okulary” miało oznaczać skupianie się z bliska na detalach zamiast spoglądać na rzeczy z dalszej perspektywy i postrzegania ich jakimi są naprawdę.
W XIX wieku modne były okulary, których szkła były barwione na niebiesko lub zielono, bo miały one nakładać pewnego rodzaju filtr na oko i zmieniać jego percepcję przekłamując kolory i wyostrzając zimne tony. Analogicznie, różowe okulary, wyostrzałyby kolory ciepłe i zmieniałyby percepcję na bardziej pozytywną, przez zakłamywanie rzeczywistości.
Inna teoria głosi, że może tu chodzić o szkło zupełnie innego rodzaju. Oglądanie świata przez dno butelki lub szklanki, która jest zabarwiona na różowo przez wino lub inny czerwonawy trunek, faktycznie może, przynajmniej w krótkiej perspektywie czasu, dodawać optymizmu.
Pollick M., What are Rose-Colored Glasses?, 2022 [na:] languagehumanities.org (dostęp: 08.08.2022).