Wyobraźcie sobie matkę, która nie marzy o tym, żeby jej dziecko było po prostu „szczęśliwe” albo „dobre”. Nie, Aurora Rodríguez Carballeira miała znacznie bardziej ambitne plany. W jej wyobraźni córka miała stać się geniuszem, symbolem postępu i rewolucji, a może nawet zbawcą ludzkości. Brzmi jak fabuła powieści science fiction? Niestety ta historia wydarzyła się naprawdę. Aurora była kobietą nietuzinkową – intelektualistką o wyrazistych poglądach, feministką wyprzedzającą swoje czasy, a przy tym osobą, którą dzisiaj nazwalibyśmy ekscentryczką.
Jej wizja świata była jasna: można go naprawić, ale trzeba zacząć od początku, od stworzenia nowego, doskonałego człowieka. I tak, z matematyczną wręcz precyzją, postanowiła „wyhodować” własny ideał. Córka Hildegart miała być arcydziełem – wynikiem starannie zaplanowanego eksperymentu. Ale, jak to często bywa w historiach o genialnych planach, coś poszło nie tak. Aurora, która chciała, by jej córka była wolna i niezależna, sama stała się więzieniem dla jej duszy. To opowieść o miłości, ambicji, obsesji i tragedii, która do dziś budzi poruszenie i pytania o granice rodzicielskich marzeń. Poznajcie dziś historię jednej z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych spraw, jakie wydarzyły się w Hiszpanii!
Kim była Aurora Rodríguez Carballeira?
Aurora urodziła się w 1879 roku w Ferrol, w Galicji, w rodzinie o skomplikowanych relacjach. Już jako młoda dziewczyna wyróżniała się intelektem, uporem i niechęcią do tradycyjnych ról narzucanych kobietom. Była samoukiem, zgłębiała filozofię, nauki społeczne i teorie eugeniczne, wierząc, że świat można ulepszyć poprzez świadome planowanie rozwoju ludzkości. Ponadto, Aurora była feministką, socjalistką i zwolenniczką postępu. W czasach, gdy kobiety rzadko miały głos, ona nie tylko mówiła, ale krzyczała o potrzebie emancypacji, edukacji i równości. Jednak jej idee przybrały formę, która wielu mogła przerazić – Aurora postanowiła sama stworzyć „doskonałego człowieka”.
Projekt „Hildegart”
Nie przypadkiem używa się tu słowa „projekt”. W oczach Aurory Hildegart Rodríguez Carballeira, jej własna córka, nie była zwykłym dzieckiem, a precyzyjnie zaplanowanym eksperymentem. Aurora wybrała ojca Hildegart niemal jak z katalogu – inteligentnego, zdrowego fizycznie i psychicznie mężczyznę, który miał spełnić jedynie swoją biologiczną rolę. Sama Aurora z góry zapowiedziała, że po narodzinach dziecka nie będą mieli kontaktu. Hildegart przyszła na świat w 1914 roku, a od tego momentu życie dziewczynki zostało podporządkowane matczynemu planowi. Aurora wychowywała ją w izolacji od rówieśników, dbając o to, by każda godzina była wypełniona nauką. Efekty były zdumiewające: Hildegart była geniuszem. Już jako dziecko biegle władała kilkoma językami, w wieku 13 lat ukończyła szkołę średnią, a w wieku 17 była już uznaną publicystką i działaczką polityczną. Jej artykuły i książki na temat feminizmu, polityki i seksualności przyniosły jej sławę i szacunek środowisk intelektualnych. Hildegart była dokładnie tym, czego chciała Aurora: symbolem postępu, nadzieją na lepszy świat. Ale była też młodą kobietą z własnymi marzeniami i pragnieniami. I to właśnie okazało się jej największą tragedią.
Obsesja, kontrola i tragiczny finał
Aurora, mimo swojej wizji wolności i postępu, nie potrafiła zaakceptować, że Hildegart chce żyć po swojemu. Gdy dziewczyna zaczęła przejawiać oznaki niezależności – pragnienie wyjazdu za granicę, kontakty z innymi intelektualistami, chęć życia na własnych zasadach – Aurora uznała to za zdradę. W jej oczach córka była jej dziełem, które wymykało się spod kontroli. 13 czerwca 1933 roku Aurora Rodríguez Carballeira popełniła niewyobrażalny czyn. Z zimną premedytacją zastrzeliła swoją córkę w ich madryckim mieszkaniu. Hildegart miała zaledwie 18 lat. Dla Aurory był to „akt miłosierdzia” – w jej przekonaniu córka, która zboczyła z wyznaczonej drogi, nie mogła dalej istnieć. Aurora została aresztowana i skazana na więzienie, gdzie spędziła resztę swojego życia. W czasie procesu nie okazała skruchy, twierdząc, że jej czyn był „logiczny i konieczny”. W 1955 roku zmarła w szpitalu psychiatrycznym w Ciempozuelos.
Źródło fotografii: Biblioteca Nacional [1][2][3], domena publiczna [na:] Wikimedia Commons.
![Biblioteca Nacional [1][2][3]](https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Imaxe_do_xu%C3%ADzo_a_Aurora_Rodr%C3%ADguez_Carballeira_pola_morte_da_s%C3%BAa_filla_Hildegart.jpg){kind=link}
Co pozostawiła po sobie Aurora Rodríguez Carballeira?
Historia Aurory i Hildegart jest przerażająca, ale jednocześnie niezwykle fascynująca. Stała się inspiracją dla licznych dzieł literackich, takich jak Aurora de Sangre (pol. Krwawa Aurora) Eduardo de Guzmána oraz filmu Mi hija Hildegart (pol. Moja córka Hildegart). Aurora jest symbolem geniuszu, który przerodził się w obsesję, oraz rodzicielskiej miłości, która przekroczyła wszelkie granice. Warto zaznaczyć, że dziś jej postać budzi ambiwalentne uczucia. Z jednej strony była kobietą niezwykle inteligentną, która w sposób wyraźny wyprzedzała swoje czasy, walczyła o prawa kobiet i wierzyła w postęp. Z drugiej – stała się przestrogą przed tym, jak niebezpieczne mogą być idee, gdy zostaną doprowadzone do skrajności. Historia Aurory Rodríguez Carballeira pokazuje, że nawet najpiękniejsze marzenia mogą stać się koszmarem, jeśli zabraknie w nich miejsca na wolność dla drugiego człowieka.
Autorka artykułu: Paulina Eryka Masa
Źródła:
1. Fotografia ilustrująca artykuł: strona autora, domena publiczna [na:] Wikimedia Commons.
2. Krzyworączka, P., 2024, Proces Aurory Rodríguez Carballeiry – zbrodnia, sąd i echo ideologii [na:] krzyworaczka.pl (dostęp: 17.12.2024).
3. Krzyworaczka, P., 2024, Kim była Hildegart Rodríguez Carballeira? [na:] krzyworaczka.pl (dostęp: 17.12.2024).
4. Aurora Rodríguez Carballeira [na:] wikipedia.org (dostęp: 17.12.2024).
5. Adanez, N., 2024, El juicio de Aurora [na:] publico.es (dostęp: 17.12.2024).
6. Redacción, 2024, Hildegart: la niña “experimento” asesinada por su madre ferrolana [na:] enfoques.gal (dostęp: 17.12.2024).
