Można zmyślać, przesadzać, podkoloryzować fakty lub po prostu “zrobić sobie film” (hiszp. hacerse la película).
Wyrażenie to odnosić się może do nieuzasadnionego lęku przed czymś, co być może nigdy się nie zdarzy. W tak „zrobionych przez nas filmach” mało prawdopodobne niefortunne zdarzenia urastają do rangi nieuniknionej tragedii. Można więc powiedzieć zdanie: Marco se hizo la película con que lo iban a despedir del trabajo, pero eso no ocurrió (w znaczeniu: ‘Marco uroił sobie, że zwolnią go z pracy, ale to się nie stało’).
Niepoprawny marzyciel zamiast horroru może stworzyć sobie zupełnie inny rodzaj filmu, na przykład nierealną komedię romantyczną, w której gra rolę szczęśliwego amanta. W takim przypadku powiemy: Marco se hizo la película con que iba a salir con Elena, pero él no le gusta nada (czyli: ‘Marco uroił sobie, że będzie chodził z Eleną, ale on jej się w ogóle nie podoba’).