La isla de las muñecas – najupiorniejsze miejsce na ziemi

Legenda głosi, że w latach 50 XX wieku wyspę samotnie zamieszkiwał pewien Meksykanin o imieniu Julian Santana Barrrera. Mężczyzna pełnił wówczas funkcję dozorcy wyspy. Pewnego dnia usłyszał płacz dziecka. Były to odgłosy płaczącej, tonącej dziewczynki. Wstrząśnięty Barrera pośpieszył jej z pomocą, ale niestety dotarł zbyt późno. Jednak niedługo potem wyłowił z wody lalkę najprawdopodobniej należącą do tragicznie zmarłej kilkulatki. Postanowił powiesić ją na drzewie. Potem ogarnięty obsesją i rozpaczą mężczyzna znajdował kolejne i kolejne zniszczone lalki, które czekał ten sam los. Wszystkie zostały powieszone przez Meksykanina na drzewach porastających całą wyspę. Barrera nie próbował ich nawet naprawiać. Wieszał je w takim stanie w jakim je zastał: bez oczu, z wybrakowanymi kończynami, całe pokryte brudem i zgnilizną… Wierzył, że niespokojny duch dziewczynki krąży po podmokłym terenie i chciał go tym sposobem uspokoić. Robił to aż do roku 2001, kiedy to sam… utonął. Jego ciało znaleziono dokładnie w tym samym miejscu, w którym Berrera pół wieku wcześniej rzekomo znalazł ciało dziecka. Wokół śmierci Barrery narosło wiele teorii. Niektórzy twierdzą, że został on zamordowany przez same lalki. Inni, wręcz przeciwnie, uważają, że to właśnie one są strażnikami wyspy. Najbardziej prawdopodobne jednak wydaje się być to, że mężczyzna zwyczajnie utopił się będąc pod wpływem alkoholu.