Gdy ktoś lamentuje z jakiegoś powodu w sposób bardzo teatralny i zdecydowanie przesadzony, to „skrzeczy bardziej niż cykada” (hiszp. chilla más que una chicharra)[i].
Cykady znane są ze swojego przenikliwego i monotonnego cykania. Samce mają na odwłoku aparat dźwiękowy w postaci specjalnej płytki, dzięki czemu jest w stanie wabić samice z dużej odległości.[ii] Cykadę dużo łatwiej jest usłyszeć niż wypatrzyć wśród liści i z tego też powodu porównuje się do niej osoby, które próbują zwrócić na siebie uwagę głośnym płaczem i zawodzeniem.
Również pisklęta są znane z tego, że nieprzerwanie popiskują, ponieważ w ten sposób próbują na swoich rodzicach wymusić przynoszenie im pokarmu, a w okresu szybkiego wzrostu młode ptaki są głodne praktycznie cały czas. Dlatego też o osobie ciągle skarżącej się na wszystko i roszczeniowej mówi się, ze „piszczy bardziej niż koszyk kurczaczków” (hiszp. chilla más que una canástada de pollos)[iii].
Źródła:
[i] Solarte Mejía L., Dichos y Refranes, Nr 30, Editora Dosmil, Bogota 1979, s. 27.
[ii] Chudzicka E. (i in.), Leksykon zwierząt od A do Ż, Wyd III, Wydawnictwo Muza, Warszawa 1992, s. 316.
[iii] Solarte Mejía L., dz. cyt., s. 27.