“Hoduj kruki to wydziobią ci oczy” (hiszp. cría cuervos y te sacarán los ojos) – tak mówi przysłowie przestrzegające przed poświęcaniem się i udzielaniem pomocy osobom, które na to nie zasługują i które mogą okazać się rażąco niewdzięczne.
Wydawałoby się, że jest to kolejny przykład hiszpańskiej tendencji do przesady, ale ponoć historia zna taki przypadek, kiedy faktycznie kruk obszedł się bardzo niemiło ze swoim wybawicielem. Legenda głosi, że pewnego popołudnia w 1445 roku don Álvaro de Luna, kastylijski hrabia, wybrał się z przyjaciółmi na polowanie. Po drodze napotkał żebraka, który w miejscu oczu miał dwie strasznie wyglądające blizny, które nadawały jego twarzy upiorny wygląd. Zaintrygowany tym hrabia postanowił zapytać biedaka o przyczynę jego ślepoty. Ten odpowiedział mu, że pewnego dnia znalazł w górach krucze pisklę. Wziął je do domu i troskliwie odchował. Przez trzy lata opiekował się nim aż pewnego dnia, gdy podszedł do niego by go nakarmić, ten rzucił się na niego i wydziobał mu oczy. Zamyślony nad tą mroczną historią don Álvaro miał ponoć powiedzieć do swoich towarzyszy: „Widzicie, hodujcie kruki to wydziobią wam oczy”.
Źródło:
Paredero H., La historia de los refranes: “Cría cuervos y te sacarán los ojos”, 2021 [na:] telam.com.ar (dostęp: 16.02.2022).